Denge Bozuklukları
Nörolojik hastalıklar, kas iskelet sistemi hastalıkları, göz ve iç kulak patalojilerine bağlı olarak denge merkezlerinin etkilenmesiyle denge bozuklukları ortaya çıkabilir. Dengenin hem statik (dururken), hem de dinamik (hareket halindeyken) iki önemli şekli vardır. Özellikle ileri yaşla birlikte diz, kalça, ayak bileği eklemlerinde osteoartrit dediğimiz kireçlenme ve menisküs gibi yapılardaki bozulma, kişinin gözleri kapalıyken nerde ne şekilde durduğunu anlamasını sağlayan eklem duyusunun bozulmasına ve buna bağlı denge bozukluğunun artmasına neden olur. Daha hareketsiz bir yaşamla ortaya çıkan bacaklardaki kas güçsüzlüğü, denge kaybı geliştiği anda gövdenin düşmemek için  ortaya çıkardığı bir takım reaksiyonların yerine getirilmesine engel olur. Tüm bunlarla birlikte ileri yaşla ortaya çıkan katarakt gibi görme bozukluğuna neden olan hastalıkların artması, kulak patalojilerinin belirginleşmesi, vertigo da denge bozukluklarını arttırır. 65 yaş üstünde hem statik, hem de dinamik denge kaybı ve buna bağlı düşmelerin sıklığı belirgin olarak artar. Düşmeler sonucunda en sık el bileği, omurga ve kalça kırıkları ortaya çıkar. Bu kırıklardan özellikle kalça kırıkları ciddi sonuçlara neden olabilir.  
Bunların yanında bazı nörolojik hastalıklar denge ve yürüme bozukluğuna neden olabilir. Özellikle multipl skleroz, parkinson ve diğer nörodejeneratif hastalıklar, inme (beyin felci), travmatik beyin hasarı, alzheimer, kas hastalıkları, serebral palsi, polinöropatiler belirgin denge kaybına neden olur.